Στις αρχές της τρίτης δεκαετίας της ζωής του, ο Τσαντ Γούνταρντ περνούσε ατελείωτες ώρες διασχίζοντας τους δρόμους της Νέας Υόρκης με το ποδήλατο, προετοιμαζόμενος για έναν από τους πιο απαιτητικούς αγώνες αντοχής παγκοσμίως: το τρίαθλο Ironman.
Την ίδια περίοδο, ωστόσο, άρχισε να αντιμετωπίζει ενοχλήσεις στη περιοχή της πυέλου και να παρουσιάζει στυτική δυσλειτουργία — συμπτώματα που ουδέποτε συνέδεσε με την έντονη φυσική του δραστηριότητα.
Δείτε Πώς να φτιάξεις φρέσκα ζυμαρικά στο σπίτι
Παρότι ήδη εργάζονταν ως φυσικοθεραπευτής, ο Γούνταρντ δεν είχε τότε βαθιά γνώση για το πυελικό έδαφος και τις δυσλειτουργίες του. Η αλλαγή ήρθε όταν ένας ουρολόγος του έθεσε μια απλή ερώτηση: αν είχε κλινική εμπειρία με άντρες που αντιμετώπιζαν προβλήματα δυσλειτουργίας πυελικού εδάφους. Η ερώτηση αυτή στάθηκε η αφετηρία για μια εντατική ενασχόληση με το συγκεκριμένο πεδίο, οδηγώντας τον τελικά να διαγνώσει τον εαυτό του με την ίδια διαταραχή που μάθαινε να θεραπεύει.
Σήμερα, ως επίκουρος καθηγητής φυσικοθεραπείας στο Hunter College, ο Γούνταρντ έχει αφιερώσει την καριέρα του στη διάγνωση και αποκατάσταση των παθήσεων του πυελικού εδάφους στους άνδρες — μια συχνή, αλλά συχνά παρεξηγημένη και υποδιαγνωσμένη κατάσταση.
Η ανδρική πλευρά του πυελικού εδάφους
Το πυελικό έδαφος σύμφωνα με τους New York Times είναι μια περίπλοκη δομή που περιλαμβάνει μυϊκές ομάδες, συνδέσμους και νεύρα στη βάση της πυέλου. Υποστηρίζει ζωτικά όργανα όπως η ουροδόχος κύστη, το παχύ έντερο και τα αναπαραγωγικά όργανα. Όταν οι μύες αυτοί υπολειτουργούν — είτε λόγω υπερτονίας είτε λόγω υποτονίας — μπορεί να προκληθούν συμπτώματα όπως:
- ακράτεια ούρων ή κοπράνων,
- στυτική δυσλειτουργία,
- χρόνιος πόνος στη βουβωνική χώρα, το περίνεο ή το όσχεο.
Παρά τη σημασία του, το πυελικό έδαφος δεν κατέχει τη θέση που του αρμόζει στην ανδρική φροντίδα υγείας. Εκτιμάται ότι έως και 1 στους 6 άνδρες ενδέχεται να εμφανίσει κάποιας μορφής δυσλειτουργία, ενώ σημαντικό ποσοστό αγνοεί ακόμη και την ύπαρξή του.
Γιατί οι διαταραχές παραμένουν αδιάγνωστες
Η κλινική εικόνα της δυσλειτουργίας του πυελικού εδάφους μπορεί να μιμείται άλλες παθήσεις — όπως λοιμώξεις του ουροποιητικού, προστατίτιδα ή σεξουαλικώς μεταδιδόμενα νοσήματα — καθυστερώντας έτσι τη σωστή διάγνωση. Ο Δρ Αμίν Χεράτι, επίκουρος καθηγητής ουρολογίας στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Johns Hopkins, τονίζει ότι η ποικιλία των συμπτωμάτων απαιτεί ενδελεχή κλινική αξιολόγηση και αυξημένο βαθμό υποψίας.
Τα εκπαιδευτικά προγράμματα φυσικοθεραπείας σπανίως καλύπτουν διεξοδικά την αποκατάσταση του πυελικού εδάφους στους άνδρες, γεγονός που οδηγεί σε χαμηλή αναγνωρισιμότητα της διαταραχής ακόμα και στους επαγγελματίες υγείας.
Μια νέα σελίδα στην αντιμετώπιση
Το 2024, η Αμερικανική Ουρολογική Εταιρεία εξέδωσε επικαιροποιημένες κατευθυντήριες οδηγίες, υπογραμμίζοντας την ανάγκη παραπομπής των ανδρών με συμπτώματα πυελικής δυσλειτουργίας σε εξειδικευμένους φυσικοθεραπευτές.
Η αυξανόμενη κατανόηση της γυναικείας πυελικής υγείας τα τελευταία χρόνια έχει ενισχύσει και τη μελέτη του ανδρικού πυελικού εδάφους, δίνοντας ώθηση σε νέες επιστημονικές έρευνες που αποδεικνύουν την αποτελεσματικότητα της φυσικοθεραπείας.
Πού οφείλονται οι δυσλειτουργίες
Η υπερτονία — η υπερβολική σύσπαση των μυών — αποτελεί τη συχνότερη μορφή δυσλειτουργίας στους άνδρες. Συνδέεται με:
- χρόνιο στρες και άγχος,
- καθιστική ζωή,
- δυσκοιλιότητα ή μακροχρόνια κατακράτηση ούρων,
- αθλητικές δραστηριότητες υψηλής έντασης, όπως η ποδηλασία και η άρση βαρών.
Αντίθετα, η υποτονία μπορεί να προκύψει από νευρολογική βλάβη ή χειρουργικές επεμβάσεις, κυρίως προστατεκτομή λόγω καρκίνου. Οι ασθενείς αυτοί αντιμετωπίζουν αυξημένο κίνδυνο ακράτειας και στυτικής δυσλειτουργίας λόγω αποδυνάμωσης της μυϊκής υποστήριξης.
Δείτε Ρίξε αυτό στο νερό όταν βράζεις μακαρόνια
Διάγνωση και θεραπευτική προσέγγιση
Η αξιολόγηση ξεκινά με τη λήψη λεπτομερούς ιστορικού και φυσική εξέταση, η οποία μπορεί να περιλαμβάνει εσωτερική ψηλάφηση των μυών του πυελικού εδάφους. Ανάλογα με την κλινική εικόνα, καταρτίζεται ένα εξατομικευμένο θεραπευτικό πρόγραμμα που μπορεί να περιλαμβάνει:
- μαλάξεις μυοπεριτονιακής απελευθέρωσης,
- ασκήσεις διατάσεων ή ενδυνάμωσης,
- εκπαίδευση διαφραγματικής αναπνοής,
- χρήση βιοανάδρασης μέσω υπερήχων ή ειδικών εργαλείων.
Η στόχευση είναι η αποκατάσταση της φυσιολογικής μυϊκής λειτουργίας, η μείωση του πόνου και η βελτίωση της ποιότητας ζωής του ασθενούς.
Πρόληψη και αυτοφροντίδα: Τι μπορείτε να κάνετε σήμερα
Για άνδρες χωρίς ενεργά συμπτώματα, η πρόληψη μπορεί να περιλαμβάνει:
Διαφραγματικές αναπνοές: Βοηθούν στην εσωτερική χαλάρωση και ενεργοποίηση των μυών του πυελικού εδάφους.
Στοχευμένες διατάσεις: Ειδικά μετά από ποδηλασία ή προπονήσεις δύναμης, οι διατάσεις στους γοφούς, στους τετρακέφαλους και στους οπίσθιους μηριαίους περιορίζουν την υπερτονία.
Αποφυγή ασκήσεων Kegel χωρίς διάγνωση: Εφόσον δεν έχετε διαγνωστεί με υποτονία, η αλόγιστη εκτέλεση των ασκήσεων Kegel μπορεί να επιδεινώσει μια ήδη σφιγμένη μυϊκή ομάδα.
Αναζήτηση βοήθειας εγκαίρως: Η έγκαιρη παρέμβαση είναι το κλειδί. Η ντροπή και η καθυστέρηση στη λήψη βοήθειας οδηγούν συχνά στην επιδείνωση της κατάστασης.
