Μιας και βρισκόμαστε μόνο λίγες μέρες πριν από το άνοιγμα των σχολείων, όλο και περισσότεροι γονείς προετοιμάζονται για τη νέα σχολική χρονιά: λίστες με σχολικά είδη, καινούρια τσάντα, βιβλία, αλλά και το άγχος για το πώς θα προσαρμοστούν τα παιδιά τους στη σχολική τάξη.
Βέβαια, για πολλά παιδιά αυτή η μετάβαση γίνεται ομαλά, για κάποια άλλα όμως απαιτείται περισσότερη φροντίδα και υποστήριξη.
Ανάμεσα στους μαθητές που θα βρεθούν ξανά στα θρανία, υπάρχει ένας σημαντικός αριθμός παιδιών που χρειάζονται πιο εξατομικευμένη βοήθεια, προκειμένου να μπορέσουν να παρακολουθήσουν το μάθημα και να ενταχθούν ενεργά στο σχολικό περιβάλλον. Αυτή η πολύτιμη βοήθεια, που προσαρμόζεται στις ανάγκες κάθε μαθητή, ονομάζεται παράλληλη στήριξη.
Η παράλληλη στήριξη δεν είναι απλώς μια «διευκόλυνση». Αποτελεί θεσμοθετημένη εκπαιδευτική πρακτική, που δίνει σε όλα τα παιδιά την ευκαιρία να έχουν ισότιμη πρόσβαση στη μάθηση, ανεξάρτητα από τις δυσκολίες ή τις ιδιαιτερότητές τους.
Στην πραγματικότητα, πρόκειται για μια «γέφυρα» που συνδέει το παιδί με την εκπαιδευτική διαδικασία, ενισχύοντας παράλληλα και την κοινωνική του ένταξη.
Τι είναι όμως ακριβώς η παράλληλη στήριξη; Πώς λειτουργεί και ποιον ρόλο παίζει στην καθημερινή ζωή του μαθητή;
Δείτε ακόμα: Σχολεία: Ποιες οι ποινές για τα κινητά τηλέφωνα
Τι είναι η Παράλληλη Στήριξη
Ο όρος παράλληλη στήριξη αναφέρεται σε άτομα που συνοδεύουν τους μαθητές με ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες ή κάποια μορφή αναπηρίας στο πλαίσιο του τυπικού Γενικού Σχολείου. Είναι μια διαδικασία που μπορεί να αναλάβει ένας Ειδικός Παιδαγωγός, ένας Λογοθεραπευτής, ένας Ψυχολόγος και ένας Εργοθεραπευτής.
H παράλληλη στήριξη είναι ένας θεσμός που έχει ενταχθεί επίσημα στην εκπαιδευτική διαδικασία και δεν σχετίζεται με τη φύλαξη ενός παιδιού. Η παράλληλη στήριξη είναι δύο ειδών: ιδιωτική και δημόσια.
Τα άτομα που αναλαμβάνουν τη Παράλληλη στήριξη πρέπει να είναι πλήρως καταρτισμένα για να μπορούν να σταθούν στην εκπαιδευτική διαδικασία και να βοηθήσουν τα παιδιά να ενταχθούν στο σχολείο, κάτι που αδυνατούν να κάνουν από μόνα του.
Ποια παιδιά αφορά η Παράλληλη Στήριξη
Μαθητές με αναπηρία και ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες θεωρούνται όσοι εμφανίζουν για ολόκληρη ή ορισμένη περίοδο της σχολικής ζωής τους εμφανίζουν δυσκολίες μάθησης που επηρεάζουν την προσαρμογή τους στη διαδικασία της μάθησης.
Σε αυτή την ομάδα μαθητών ανήκουν όσοι μαθητές παρουσιάζουν τα παρακάτω:
- νοητική αναπηρία
- αισθητηριακές αναπηρίες(προβλήματα όρασης και ακοής)
- κινητικές αναπηρίες
- διαταραχές ομιλίας και λόγου
- χρόνια ιάσιμα προβλήματα
- διαταραχές ομιλίας και λόγου
- ειδικές μαθησιακές δυσκολίες (όπως δυσλεξία, δυσγραφία, δυσαριθμησία, δυσαναγνωσία, δυσορθογραφία)
- σύνδρομο ελλειμματικής προσοχής με ή χωρίς υπερκινητικότητα
- διάχυτες αναπτυξιακές διαταραχές 10) ψυχικές διαταραχές
- εκδήλωση παραβατικής συμπεριφοράς
Να επισημανθεί πως στις άνωθεν κατηγορίες δεν ανήκουν οι μαθητές που παρουσιάζουν χαμηλή σχολική επίδοση και συνοδεύεται από γλωσσικές ή πολιτισμικές ιδιαιτερότητες.
Δείτε ακόμα: Σχολεία: Πότε ολοκληρώνεται το πρώτο τρίμηνο και το πρώτο τετράμηνο
Τρόποι παροχής Παράλληλης Στήριξης σε ένα παιδί
Για να μπορέσει ένα παιδί να λάβει παράλληλη στήριξη θα πρέπει πρώτα να έχει επίσημη γνωμάτευση και έγκριση για παράλληλη στήριξη από το οικείο ΚΕΔΑΣΥ.
Σε περίπτωση που ο δημόσιος φορέας ΚΕΔΑΣΥ δεν εγκρίνει τη παράλληλη στήριξη, οι γονείς καταφεύγουν στην Ιδιωτική την οποία εισηγείται και διαθέτει η οικογένεια του μαθητή, όπως προβλέπει η παρ. 18, του άρθρου 28, του νόμου 4186/2013 (ΦΕΚ 193Α).
Ο ρόλος του εκπαιδευτικού μέσα στην τάξη
Ο ρόλος του εκπαιδευτικού σε αυτό το πολύ σημαντικό λειτούργημα είναι ιδιαίτερα σημαντικός. Αυτό σημαίνει ότι πέραν από την εξειδίκευση που θα πρέπει να έχει, θα πρέπει σίγουρα να μπορεί να ανταποκριθεί στις ανάγκες του παιδιού και να διαθέτει όρεξη για συνεργασία όχι μόνο με το μαθητή αλλά και με το σύνολο των ατόμων του κάθε σχολείου με το οποίο συνεργάζεται.
Επιπλέον οφείλει να αξιολογεί τις εκπαιδευτικές ικανότητες του μαθητή και να παρεμβαίνει όπου χρειάζεται παρέχοντας μια διαφοροποιημένη διδασκαλία σε αυτόν. Είναι πολύ σημαντικό να μπορεί ο μαθητής να προσαρμόζεται στους κανόνες του σχολείου και να μπορεί να διαχειριστεί τη συμπεριφορά του και τις συναισθηματικές του δυσκολίες μέσα σε αυτό το πλαίσιο.
Πέραν όμως της σχολικής τάξης ο εκπαιδευτικός πρέπει να στηρίζει το μαθητή και στις υπόλοιπες δραστηριότητες του όπως είναι το διάλειμμα στον προαύλιο χώρο, η γυμναστική, οι εκδηλώσεις και οι σχολικές εκδρομές.
Πιο συγκεκριμένα, ο μαθητής θα πρέπει να μάθει να παίζει με τα άλλα παιδιά και να ενισχύονται οι κοινωνικές δεξιότητες του ώστε να αναπτυχθεί μια αλληλεπίδραση μεταξύ τους.
Επιπρόσθετα, ο εκπαιδευτικός οφείλει να προστατεύει τον μαθητή από τη σχολική βία, το ρατσισμό, τον κοινωνικό αποκλεισμό και στο σχολικό εκφβοβισμό και να είναι υπεύθυνος για την ασφάλεια του.
Τέλος, πρέπει να βοηθάει το μαθητή να ενταχθεί στις εξωσχολικές δραστηριότητες, όπως για παράδειγμα η εκμάθηση μουσικού οργάνου και να το καθοδηγεί στα πλαίσια ενός καινούργιου χώρου και στις δυσκολίες που αντιμετωπίζει καθώς και να του παρέχει έλεγχο και καθοδήγηση.
Δείτε ακόμα: Έλεγχος όρασης στα παιδιά πριν το σχολείο – Τα συμπτώματα που δεν πρέπει να αγνοήσετε
Η σχέση του εκπαιδευτικού με την οικογένεια
Είναι πολύ σημαντικό να αναφερθεί η σχέση που πρέπει να έχει ο εκάστοτε εκπαιδευτικός με την οικογένεια με την οποία συνεργάζεται. Πολύ βασικός θεωρείται ο αμοιβαίος σεβασμός, η τακτική επικοινωνία και η αλληλοκατανόηση.
Ο εκπαιδευτικός δεν θα πρέπει να παραλείπει τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν οι γονείς ώστε να μεγαλώσουν ένα τέτοιο παιδί για αυτό και θα πρέπει να είναι σε θέση να συνεργάζεται ομαλά ακολουθώντας μια κοινή γραμμή με την οικογένεια και σύμφωνα πάντα με τις ανάγκες του παιδιού.
Τέλος, αξίζει να αναφερθεί ότι το παιδί θα πρέπει να ενταχθεί με τέτοιο τρόπο μέσα στη τάξη χωρίς να αισθανθεί ποτέ μειονεκτικά.
