Όλοι έχουμε παρατηρήσει πως τους κρύους μήνες, το μπάνιο γεμίζει αμέσως με υδρατμούς όταν κάνουμε ένα ζεστό ντους. Οι καθρέφτες θολώνουν, οι τοίχοι ιδρώνουν και το δωμάτιο μετατρέπεται σε μικρό “χαμάμ”.
Όμως μόλις έρθει το καλοκαίρι, κάτι αλλάζει: παρόλο που συνεχίζουμε να κάνουμε ζεστά ντους ή ακόμα και χλιαρά, το μπάνιο παραμένει… καθαρό από ατμούς.
Γιατί συμβαίνει αυτό; Μήπως είναι ιδέα μας ή μήπως παίζει ρόλο ο καιρός;
Ας δούμε τι πραγματικά συμβαίνει πίσω από το φαινόμενο και πώς εμπλέκονται η θερμοκρασία, η υγρασία και η φυσική αερισμού.
Δες εδώ ποιο είναι το φυτό που λειτουργεί σαν αφυγραντήρας στο μπάνιο σου
Η διαφορά θερμοκρασίας είναι το “κλειδί”
Η δημιουργία υδρατμών μέσα στο μπάνιο εξαρτάται από τη διαφορά θερμοκρασίας ανάμεσα στον αέρα του μπάνιου και το ζεστό νερό. Τον χειμώνα, το μπάνιο είναι πιο κρύο, ενώ το νερό στο ντους είναι πολύ ζεστό. Αυτή η μεγάλη θερμική αντίθεση προκαλεί τη συμπύκνωση των υδρατμών, με αποτέλεσμα να βλέπουμε “ομίχλη” στον καθρέφτη και στις επιφάνειες.
Το καλοκαίρι όμως, η θερμοκρασία περιβάλλοντος είναι πολύ πιο υψηλή. Όταν το μπάνιο έχει ήδη 27-30°C και το νερό στο ντους είναι στους 35-40°C, η διαφορά θερμοκρασίας είναι μικρή — άρα δεν ευνοείται η άμεση συμπύκνωση των υδρατμών.
Καλύτερος αερισμός και ανοικτά παράθυρα
Επιπλέον, το καλοκαίρι έχουμε συνήθως παράθυρα ή πόρτες ανοιχτά, κάτι που αυξάνει τη ροή αέρα στο μπάνιο και επιτρέπει στους υδρατμούς να διαφεύγουν πιο εύκολα, χωρίς να προλαβαίνουν να δημιουργήσουν θολούρα. Ο φυσικός αερισμός είναι ο μεγαλύτερος “σύμμαχος” ενάντια στους ατμούς.
Δες εδώ πώς θα διώξεις τη μούχλα από το μπάνιο σου
Η σχετική υγρασία του αέρα παίζει τον ρόλο της
Αν και το καλοκαίρι μπορεί να έχει υψηλή υγρασία, σε εσωτερικούς χώρους με υψηλή θερμοκρασία, ο αέρας μπορεί να “κρατήσει” μεγαλύτερη ποσότητα υδρατμών χωρίς να προκαλέσει συμπύκνωση. Δηλαδή, οι υδρατμοί υπάρχουν αλλά παραμένουν αόρατοι, δεν υγροποιούνται στις επιφάνειες όπως το χειμώνα.
Δεν εξαφανίζονται – απλώς δεν… φαίνονται!
Το καλοκαίρι το μπάνιο δεν γεμίζει με υδρατμούς όπως τον χειμώνα όχι επειδή δεν υπάρχουν, αλλά επειδή οι συνθήκες δεν ευνοούν τη συμπύκνωση και τη θόλωση. Η θερμοκρασία, η υγρασία και ο αερισμός συνεργάζονται για να “κρύψουν” αυτό που τον χειμώνα είναι εμφανές.
