Εποχικοί πυροσβέστες: Πώς είναι να δέρνεις τους ήρωες που σβήνουν τις φωτιές

Εποχικοί πυροσβέστες: Πώς είναι να δέρνεις τους ήρωες που σβήνουν τις φωτιές

Ντρέπεται και η ντροπή για τα όσα αξιοθρήνητα διαδραματίστηκαν χθες εντός και εκτός του υπουργείου Πολιτικής Προστασίας με την κυβέρνηση να ξυλοφορτώνει τους ήρωες πυροσβέστες που εδώ και κάποια χρόνια δίνουν κάθε καλοκαίρι τη μάχη με τις πυρκαγιές που έχουν κατακάψει όλη την Ελλάδα και οι οποίοι ζητούν το αυτονόητο, δηλαδή τη μονιμοποίησή τους.

Αυτοί οι άνθρωποι που ρίχνονται στη μάχη της κατάσβεσης με πενιχρά μέσα και παίζουν τη ζωή τους κορώνα-γράμματα, ενώ τα καλοκαίρια χαρακτηρίζονται ήρωες από τα κυβερνητικά χείλη, τον χειμώνα μετατρέπονται σε μιάσματα που διαμαρτύρονται και διεκδικούν τα εργασιακά δικαιώματά τους.

Βέβαια, αυτό δεν συμβαίνει για πρώτη φορά, ποιος θα ξεχάσει τους ήρωες υγειονομικούς που έσωζαν τον κόσμο την εποχή του Covid και ύστερα επειδή κάποιοι δεν δέχθηκαν να κάνουν το εμβόλιο τους απομάκρυναν από τη δουλειά τους και τους έβριζαν χυδαία.

Ή ας σκεφτούμε πως συμπεριφέρονται στους δασκάλους και τους καθηγητές που με το άθλιο σύστημα των αναπληρωτών, τους έχουν μετατρέψει σε νομάδες, τους δίνουν ψίχουλα και κάθε χρόνο μαθαίνουν τελευταία στιγμή που θα διδάξουν, ενώ με τις συγχωνεύσεις τμημάτων είναι αναγκασμένοι να κάνουν μάθημα σε τάξεις με 23-24 ή και παραπάνω παιδιά.

Φυσικά να αναφερθούμε και σε κάποιους άλλους εργαζομένους, τους αστυνομικούς, οι οποίοι για ακόμη μία φορά έδωσαν δικαιώματα με τον υπερβάλλοντα ζήλο που επέδειξαν, χρησιμοποιώντας αδιακρίτως χημικά και γκλοπ εναντίον εκείνων που επίσης φοράνε στολή. Οι αστυνομικοί που ενώ το καλοκαίρι είδαν την υπεράνθρωπη προσπάθεια των πυροσβεστών και βοήθησαν και αυτοί στις κατασβέσεις, αντί να συμπαραταχθούν με τους συναδέλφους τους Πυροσβέστες για τα δίκαια αιτήματά τους, εντούτοις γύρισαν τα γκλοπ προς το μέρος τους.

Μάλιστα, οι αστυνομικοί δεν έμειναν εκεί, αλλά στράφηκαν και εναντίον άλλων εργαζομένων, αφού ξυλοκόπησαν και συνέλαβαν έναν δημοσιογράφο που κάλυπτε τα επεισόδια, θυμίζοντας μαύρες εποχές που καμία σχέση δεν έχουν με τη δημοκρατία στην οποία υποτίθεται πως ζούμε.

Δείτε ακόμα: Πώς τα κυβικά του αυτοκινήτου «κόβουν» το επίδομα παιδιού

Εποχικοί πυροσβέστες: Οι ήρωες που σβήνουν τις φωτιές

Για να επιστρέψουμε, όμως, στους πυροσβέστες, δεν έχει περάσει και πολύς καιρός από όταν ο ίδιος ο υπουργός Κλιματικής Κρίσης, Βασίλης Κικίλιας, προέβλεπε μία δύσκολη αντιπυρική περίοδο και τότε σε συνέντευξή του είχε αναφέρει χαρακτηριστικά: «Είναι ήρωες αυτά τα παιδιά; Για εμένα είναι ήρωες οι πυροσβέστες μας».

Όμως, τότε, ήταν η περίοδος που τους είχαμε ανάγκη τους πυροσβέστες, τώρα χειμώνιασε και μπορούμε να τους πετάξουμε σαν την τρίχα από το ζυμάρι. Το επόμενο καλοκαίρι ας μην πάει κανένας πυροσβέστης να σβήσει τις φωτιές, μπορεί να πάει ο υπουργός μαζί με τους αστυνομικούς και να «ξυλοφορτώσουν» τη φωτιά μέχρι να σβήσει.

Φυσικά, τις δικές της ευθύνες έχει και η κοινωνία συνολικά, η οποία έχει μάθει να αποδέχεται αυτόν τον κοινωνικό αυτοματισμό και τη βίαιη καταστολή όλων όσων τολμούν να διεκδικούν τα δικαιώματά τους. Χωρίς αλληλεγγύη, χωρίς κατανόηση και στήριξη όλων όσων διεκδικούν το δίκιο τους, κάποια στιγμή που θα γίνει κάτι που θα αφορά τη δική μας ζωή, τη δική μας δουλεία, δεν θα είναι κανείς εκεί να μας συμπαρασταθεί και να φωνάξει για εμάς.

Πρέπει επιτέλους να απαλλαχτούμε από την πολιτική του «διαίρει και βασίλευε» που χρησιμοποιούν και οι σύγχρονοι άρχοντες και να κατανοήσουμε πως το μόνο που έχουμε είναι η φωνή μας και ο ένας τον άλλον.

 

Avatar of Τάσος Σκλάβος
Ο Τάσος Σκλάβος γεννήθηκε το 1989 στην Αθήνα και μεγάλωσε στην Καλαμάτα. Σπούδασε Πολιτικές Επιστήμες και Δημόσια Διοίκηση, έκανε μεταπτυχιακά στη Διακυβέρνηση και τις Δημόσιες Πολιτικές, ενώ το 2022 αναγορεύτηκε διδάκτωρ Κοινωνιολογίας του Παντείου Πανεπιστημίου. Είναι δημοσιογράφος, μέλος της ΕΣΗΕΑ και συγγραφέας. Οι συγγραφικές του ανησυχίες εκτείνονται σ’ ένα πολυεπίπεδο πλαίσιο λογοτεχνικών, πολιτικοκοινωνικών και λαογραφικών ζητημάτων. Έργα του: Ένα βιβλίο για τον Οδυσσέα (Ηδυέπεια, 2018) Όταν γνώρισα τα μάτια σου (24γράμματα, 2020) Από του Λάπι έρχομαι (Καμπύλη, 2021) Ο ύστερος Πουλαντζάς και ο δημοκρατικός δρόμος προς τον σοσιαλισμό (Κουκκίδα, 2024)