Η επαφή με την φύση είναι ένα υπέροχο βίωμα, όμως πολλές φορές κρύβει κινδύνους επώδυνους και θανατηφόρους.
Τα φίδια συνυπάρχουν με τους ανθρώπους εδώ και εκατομμύρια χρόνια, με τα δυο είδη να σέβονται το ένα τον χώρο του άλλου.
Τα σπίτια στην εξοχή με κήπους και μεγάλη βλάστηση αποτελούν τον ιδανικό τόπο για να φωλιάσουν ή να συρθούν τα φίδια, που αδίκως έχουν δαιμονοποιηθεί από τους ανθρώπους.
Πως να αντιδράσουμε αν βρεθούμε μπροστά σε ένα φίδι
Αρχικά, πρέπει να τηρούμε μια απόσταση ασφαλείας τουλάχιστον δυο μέτρων σε περίπτωση συνάντησης με φίδια. Σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να ενοχλήσουμε το φίδι και δεν πρέπει να επιχειρήσουμε να το κτυπήσουμε ή να το σκοτώσουμε, διότι τότε είναι η φυσική αντίδραση κάθε ζώου να αμυνθεί και να επιτεθεί.
Στην Ελλάδα εκτός από την οχιά δεν υπάρχουν άλλα δηλητηριώδη φίδια, ενώ το δάγκωμά της είναι αντιμετωπίσιμο, αρκεί να ακολουθηθεί η σωστή διαδικασία.
Δεν πρέπει να πανικοβληθούμε σε περίπτωση δαγκώματος. Δεν σηκώνουμε το μέλος που επλήγη πάνω από το ύψος της καρδιάς, γιατί τότε επιταχύνεται η ροή του δηλητηρίου. Εάν διαπιστωθούν συμπτώματα ζαλάδας, εμέτου και πόνου είναι προτιμότερο να κληθεί ένας γιατρός, παρά να επιχειρήσει το θύμα να οδηγήσει ή να περπατήσει μόνος του αναζητώντας βοήθεια. Κάθε σωματική κίνηση βοηθά την απορρόφηση του δηλητηρίου από τον οργανισμό.
Όταν στο σημείο του δαγκώματος διαπιστωθούν δύο έντονα αποτυπώματα δοντιού, τότε πρόκειται για οχιά και πρέπει να ληφθούν άμεσα μέτρα, καθώς το δηλητήριο χρειάζεται περίπου 4 – 6 ώρες για να αποβεί μοιραίο.
Κοκκίνισμα, οίδημα και έντονος πόνος είναι ο συναγερμός για να τρέξετε σε έναν γιατρό.
Όπως είναι λογικό, υπάρχουν και σπάνιες αναφυλακτικές αντιδράσεις. Όσοι πάσχουν από αλλεργίες θα πρέπει να έχουν μαζί τους μια ένεση αδρεναλίνης για κάθε ενδεχόμενο.
Υπενθυμίζεται ότι τα φίδια τρέφονται με μικρά θηλαστικά, ποντίκια, πουλιά, σαύρες, έντομα και ως εκ τούτου αποτελούν φυσικούς καθαριστές του περιβάλλοντος.
Δείτε ακόμα: Τσίμπημα από σαρανταποδαρούσα
